Ας ρίξουμε μαζί μια συνοπτική ματιά σε ένα από τα πιο σύνθετα και συχνά προβλήματα της μαιευτικής…
- Ορισμός: Ως προεκλαμψία ορίζουμε την αυξημένη αρτηριακή πίεση ( > 140 /90 mmHg) ΜΑΖΙ με την απώλεια πρωτεΐνης στα ούρα ( >300mg εντός 24 ωρών) που εμφανίζεται ΜΕΤΑ από την 20η εβδομάδα της κύησης. Με απλά λόγια η έγκυος έχει πίεση και χάνει λεύκωμα στα ούρα μετά τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης.
- Που οφείλεται; Η πλήρης αιτιολογία δεν είναι γνωστή και αποτελεί αντικείμενο μελέτης. Ο πολύ γνωστός καθηγητής Κ. Νικολαΐδης έχει κάνει πολλές έρευνες σε αυτό το θέμα και οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κύριος λόγος εμφάνισης της προεκλαμψίας είναι η ελαττωματική λειτουργία των αγγείων της μήτρας. Ωστόσο μια υπερανάλυση της κατάστασης ξεφεύγει από τα όρια ενός ενημερωτικού ποστ.
- Πότε εμφανίζεται; Όπως λέει και ο ορισμός μετά την 20η εβδομάδα. Στην κλινική πράξη διαχωρίζεται στην πρώιμη ( early onset) που είναι πριν την 34η εβδομάδα και στην όψιμη που εμφανίζεται μετά την 34η εβδομάδα. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΟΣΟ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Η ΠΡΟΕΚΛΑΜΨΙΑ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Τα προβλήματα είναι ακόμα πιο έντονα όταν κάνει την εμφάνιση της πριν την 28η εβδομάδα.
- Τι συμπτώματα έχει; Εδώ είναι λοιπόν το μεγάλο γαϊτανάκι, διότι τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Υπάρχουν κλινικά συμπτώματα όπως ο πονοκέφαλος, το πρήξιμο στα πόδια και στις οφθαλμικές κόγχες, ο πόνος πάνω δεξιά στην κοιλιά και η διαταραχή αντανακλαστικών όπως αυτό της επιγονατίδας. Υπάρχουν επίσης εργαστηριακές εκδηλώσεις. Εκτός δηλαδή από την υπέρταση και την απώλεια πρωτεΐνης στα ούρα, εμφανίζεται αύξηση ηπατικών και νεφρικών δεικτών ( τρανσαμινάσες, ουρικό οξύ, κρεατινίνη κ.α.), διαταραχές στη γενική αίματος ( μειωμένα αιμοπετάλια), αιμολυτικοί δείκτες ( LDH) και διάφορα άλλα τα οποία ξεφεύγουν πάλι από το σκοπό ενημέρωσης αυτού του άρθρου.
- Γιατί είναι επικίνδυνη; Για το έμβρυο επειδή μπορεί να διαταραχθεί η άρτια αιμάτωσή του και να οδηγηθούμε σε επιπλοκές όπως π.χ. ο πρώορος τοκετός. Για τη μητέρα επειδή καταπονεί τα όργανά της όπως το συκώτι, το κεντρικό νευρικό σύστημα, τα νεφρά, την καρδιά και τα αγγεία της και μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε σπασμούς ( εκλαμψία)
- Πως αντιμετωπίζεται; Με την τακτική κλινική & υπερηχογραφική παρακολούθηση από το γυναικολόγο. Αναλόγως το σύμπτωμα δίνεται κατάλληλη θεραπεία όπως αντιυπερτασικά φάρμακα, μαγνήσιο κ.α. Κατά κανόνα στα απλά και μετρίου κινδύνου περιστατικά αρκεί ο τακτικός έλεγχος στο ιατρείο. Ένα βαρύ περιστατικό ωστόσο οφείλει να παραπεμφθεί σε ένα εξειδικευμένο κέντρο περιγεννητικής ιατρικής ( τριτοβάθμιο νοσοκομείο).
Μη διστάσετε να έρθετε σε επαφή μαζί μας για οποιαδήποτε απορία ή ερώτηση!
