- Όπως λέει και το όνομα τους συμβαίνουν σε κάπως πιο προχωρημένο στάδιο της εγκυμοσύνης, δηλαδή μετά τη 13η εβδομάδα της κύησης ( μετά δηλαδή το τέλος του 1ου τριμήνου). Οι όψιμες αποβολές είναι σε γενικές γραμμές πιο σπάνιες σε σχέση με τις πρώιμες.
- Οι κυριότερες αιτίες τους μπορεί να είναι κάποιο πρόβλημα του εμβρύου ( π.χ. λοίμωξη, χρωμοσωμική ανωμαλία, βαριά ανατομική βλάβη) ή κάποια παθολογική κατάσταση της μήτρας ( π.χ. διάφραγμα μήτρας, ανεπάρκεια τραχήλου και συνοδός λοίμωξη).
- Εκτός από τη μεγάλη ψυχολογική καταπόνηση για μια γυναίκα που “χάνει την εγκυμοσύνη της” στην περίπτωση μιας όψιμης αποβολής υπάρχει το extra πρόβλημα της διαχείρισης της όλης κατάστασης από τον ιατρό, μιας και το όλο management διαφέρει αρκετά από μια αποβολή που συμβαίνει στις πρώτες εβδομάδες της κύησης.
- Το παραπάνω έγκειται στο ότι δε μπορούμε τεχνικά να κάνουμε απλώς μια θεραπευτική απόξεση όταν το έμβρυο έχει παραμεγαλώσει γιατί είναι too risky ιατρικά. Και όπως προαναφέρθηκε αυτό συμβαίνει όταν η ( πραγματική-υπερηχογραφική) ηλικία της κυήσεως ξεπερνά τη 13η εβδομάδα.
- Στις περιπτώσεις λοιπόν αυτές η όλη διαδικασία μοιάζει κάπως με το φυσιολογικό τοκετό ειδικά στην αρχή. Η γυναίκα εισάγεται στην κλινική και λαμβάνει κατάλληλα φάρμακα ( συνήθως το συνδυασμό mifepriston / prostaglandin) με σκοπό να εκβάλλει το έμβρυο από τη μήτρα. Αυτή η διαδικασία είναι κάπως χρονοβόρα και επίπονη και για αυτό ίσως απαιτηθεί επισκληρίδιος αναισθησία.
- Μετά το πέρας του ιδιότυπου αυτού τοκετού συνήθως καλό είναι να εκτελέσουμε μια θεραπευτική απόξεση. Ο λόγος είναι ότι μετά τη 13η εβδομάδα υπάρχει εκτός από έμβρυο και ο πλακούντας ο οποίος λόγω της ανώριμης ακόμα μορφολογίας του στις αρχές του 2ου τριμήνου ίσως να μη μπορεί να βγει από τη μήτρα ολόκληρος. Εάν λοιπόν παραμείνουν υπολείμματα του τότε πολύ πιθανό να ακολουθήσουν αιμορραγίες και λοιμώξεις, για αυτό και είναι αναγκαία η εκτέλεση του χειρουργείου.
- Επειδή επιπλέον το στήθος της γυναίκας στις αρχές του 2ου τριμήνου βρίσκεται υπό την επίδραση της προλακτίνης ( ορμόνη υπεύθυνη για τη γαλουχίας μετά τη γέννα), πρέπει μόλις ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία να της δώσουμε θεραπεία απογαλακτισμού ( dostinex). Αυτό οφείλουμε να μην το ξεχάσουμε γιατί έστω και το λίγο γάλα που παρήχθη μπορεί να αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για ανάπτυξη μαστίτιδας.
- Ας μην ξεχνάμε τέλος και την ψυχολογική πλευρά του θέματος, μιας και η γυναίκα συνήθως έχει ανακοινώσει την εγκυμοσύνη σε συγγενείς και φίλους μιας και έχουν παρέλθει οι “πρώτες δύσκολες εβδομάδες”. Δε πρέπει να αμελήσουμε την υποστήριξη της, ενώ ίσως απαιτηθεί συνεργασία με ψυχολόγο/ ψυχίατρο.
Μη διστάσετε να έρθετε σε επαφή μαζί μας για οποιαδήποτε απορία ή ερώτηση!
